21-09-2018
'La Mauvaise Réputation' Georges Brassens
"Je ne fais pourtant de tort à personne
En suivant les ch'mins qui n'mèn'nt pas à Rome;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux..."
Georges Brassens (Sète, 22 oktober 1921 – Saint-Gély-du-Fesc, 29 oktober 1981) was een Franse chansonnier.
Hoewel Brassens uitgroeide tot een van de populairste auteurs en vertolkers van het Franse chanson was zijn debuut moeizaam. Toen hij bekend werd, schreef hij al meer dan tien jaar chansons en had hij vrijwel zonder inkomsten geleefd. Als hij niet was geholpen door vrienden was hij onbekend gebleven en zou hij waarschijnlijk clochard zijn geworden.
Dankzij zijn vrienden kwam hij begin 1952 in contact met Patachou die in hem onmiddellijk een talent herkende. Zij voorspelde dat hij binnen een jaar beroemder zou worden dan zijzelf. Dat gebeurde inderdaad nadat hij in haar cabaret optrad. Moest optreden, want hij beschouwde zichzelf als auteur en componist, hij dacht er geen moment aan om zelf op te treden. 'Ik ben toch geen circusartiest!' had hij gezegd toen Patachou aandrong.
Hoewel Patachou enkele chansons van hem kocht, vond ze dat hij zijn eigen chansons moest zingen omdat ze zo persoonlijk waren dat niemand anders ze zou kopen. Hij werd door een deel van zijn publiek bemind om zijn non-conformistische liedjes, maar menigeen was geschokt door zijn directe taal.
Veel van zijn liedjes werden verboden voor de Franse en Zwitserse radio (soms gekuist).
Georges Brassens stierf in 1981 op zestigjarige leeftijd en werd bijgezet in het familiegraf van Brassens op de armenbegraafplaats 'Le Py' van Sète. Bron: Wikipedia
'Aux village, sans pretention' was voor mij het Limburgse dorp Geleen waar ik geboren ben. Niet als geboren Limburger maar als kind van import-ouders, die in de mijnstreek na de oorlog hun werk vonden.
Het Limburg uit die tijd was doordrenkt van de tegenstelling tussen de katholieke autochtonen en de import protestanten en liberalen uit onder meer de Randstad.
Een aantal ouders van deze laatste groep richtte zelfs, in 1955, een eigen lagere school op: de Nutsschool Geleen, tegenwoordig bekend onder de naam O.B.S. De Duizendpoot.
"De beginperiode in Geleen was niet gemakkelijk. Ik herinner me nog dat in die tijd in de RK-kerk de pastoor de beminde gelovigen te verstaan gaf hun kinderen niet naar de Nutsschool te sturen, want daar zaten de mensen van de 'vrijmetselarij' en daarmee mocht je je kinderen niet in contact laten komen. Het kwam ook voor dat ouders hun kind hadden aangemeld, maar een week later door toedoen van meneer pastoor het kind weer kwamen afmelden." Bron: de heer J.A. Leenards, destijds hoofd van de Nutsschool Geleen, in 1995 bij het 40-jarig jubileum van de school.
Het was er geen Noord-Ierland, maar de spanningen tussen 'autochtone' katholieken en 'allochtone' importers konden hoog oplopen. Zo werden bakkers geboycot vanwege hun geloof en waren er tal van kleine en grote pesterijen tussen de twee groepen, ook tussen hun kinderen.
Ik werd dus al vroeg geconfronteerd met het begrip identiteit. Op mijn achtste vertrok ik naar Groningen waar ik me ondanks de nodige aanpassingsproblemen toch veel meer thuis zou gaan voelen. Ik hoefde er niet meer de processies in onze straat te verstoren of me als kleuter in te laten met de lokale politiek, met VVD stickers op mijn autopedje door de straat te crossen.
In Groningen kon je je eigen weg gaan, misschien evengoed met een 'Mauvaise Réputation', nu vanwege de gezinssituatie, maar je merkte er toch beduidend minder van. Het Groningen van de jaren zestig was, ook toen al, een stad met veel jongeren, waar het toch relatief gemakkelijk was je eigen weg te vinden en waar niet alle wegen naar Rome hoefden te leiden.
Daar in Limburg had ik thuis vaak dit lied van Georges Brassens gehoord. Vast niet zomaar.
In 1992 verscheen het boek Georges Brassens 77 gedichten en chansons vertaald door Gerard Wijnen.
Wijnen omschrijft de betekenis van Brassens voor hem als volgt:
"... Trouwe echtgenoten, overspelige vrouwen, hoeren, pastoors, doodgravers, moordenaars, de minstbedeelden, allen worden met dezelfde tolerantie en met dezelfde deernis bekeken. Alleen 'janzak in groepsverband' wordt niet geaccepteerd.
Het hele oeuvre is één grote aanmoediging om je eigen weg te kiezen en je niet door conventies te laten leiden. Persoonlijke vrijheid met als enige doel jezelf te worden ..."
Misschien komen die woorden wel heel dicht in de buurt van het begrip Anarchisme, zoals ik er zelf een beetje tegen aan kijk en in sta. Persoonlijke vrijheid, maar diezelfde vrijheid dan ook gegund aan ieder ander, hoe lastig dat soms ook is.
'La mauvaise Réputation' Georges Brassens
Au village, sans prétention,
J'ai mauvaise réputation;
Qu' je m' démène ou qu' je reste coi,
Je passe pour un je-ne-sais-quoi.
Je ne fais pourtant de tort à personne,
En suivant mon ch'min de petit bonhomme;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout le monde médit de moi,
Sauf les muets, ça va de soi[1].
Le jour du quatorze-Juillet,
Je reste dans mon lit douillet;
La musique qui marche au pas,
Cela ne me regarde pas.
Je ne fais pourtant de tort à personne,
En n'écoutant pas le clairon qui sonne;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout le monde me montre au doigt,
Sauf les manchots, ça va de soi.
Quand j' croise un voleur malchanceux
Poursuivi par un cul-terreux,
J' lanc' la patte et, pourquoi le taire,
Le cul-terreux se r'trouv' par terre.
Je ne fais pourtant de tort à personne,
En laissant courir les voleurs de pommes;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout le monde se ru' sur moi,
Sauf les cul-d' -jatt', ça va de soi.
Pas besoin d'être Jérémie
Pour d'viner l' sort qui m'est promis:
S'ils trouv'nt une corde à leur goût,
Ils me la passeront au cou.
Je ne fais pourtant de tort à personne
En suivant les ch'mins qui n'mèn'nt pas à Rome;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout l' mond' viendra me voir pendu,
Sauf les aveugl's, bien entendu.
[1]
"ça va de soi" "da's logisch toch", zou Johan Cruijff waarschijnlijk gezongen hebben.
Een grappige interpretatie van dit lied:
'La Mauvaise Réputation' cover van Zéphyr Combo
'De slechte reputatie' Georges Brassens Vertaling Geert Dedapper
Bij mijn dorpsgenoten heeft mijn naam
Zonder meer een slechte faam
Wat ik ook doe ik ga steenvast
Overal door voor een vreemde kwast
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Door gewoon mijn eigen kleine weg te gaan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem[2]
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En ied'reen roddelt over mij
Behalve Tom
Maar die is stom
14 juli vieren mogen ze best
Maar ik blijf rustig in mijn nest
Wat marsmuziek en een kerelslied
Dat raakt mijn kouwe kleren niet
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Door voor het klaroengeschal niet op te staan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En iedereen die staart mij aan
Behalve Korneel
Maar die ziet scheel
Zie `k een schelm met veel rumoer
Achtervolgd door een razende keuterboer
Zet ik een voet
En -- in vertrouwen
Doe de boer wat klaver klauwen
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Door een arme appeldief te laten gaan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En iedereen stort zich op mij
Behalve Eugeen
Die heeft maar één been
Je moet geen Jeremias heten
Om t'eind van dit verhaal te weten
Vinden z'een geschikte plek
Slaan ze'n strop al om mijn nek
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Al wil ik soms onkatholieke wegen gaan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En ied'reen loopt op mijn hanging toe
Behalve mijn nicht
Maar die heeft jicht
[2]
Als ik het lied zelf in 2018 had vertaald was het misschien wel dit geworden:
"Maar Goed Volk dat wordt niet blij
Als je het anders doet dan zij"
Een mooie uitvoering en vertaling in het Engels vind ik deze:
'The Bad Reputation' Georges Brassens Cover van Nolan Lawson
In a tiny dead-end town
A bad reputation keeps me down
If I go out or if I stay in
People avoid me like a sin
I'm not being a pain in anyone's back
By living the life of a simple sad sack
(Chorus)
But the good people don't like it when
You follow a different path from them
No, the good people don't like it when
You follow a different path from them
Everyone speaks ill of me
Except for the mutes
Obviously
On the morn of Bastille Day
I stay in bed, all tucked away
The fanfare that draws folks to their feet
That's got nothing to do with me
I'm not thumbing at anybody's nose
By plugging my ears when the bugle blows
(Chorus)
Everyone points their finger at me
Except the one-armed men
Obviously
When I pass an unlucky thief
Running from a hillbilly
I stick out my foot, and I suppose
The hillbilly fell flat on his nose
I'm not causing anybody grief
By clearing a path for the apple thief
(Chorus)
Everybody steps on my feet
Except the one-legged men
Obviously
You don't need to have ESP
To guess the fate they've planned for me
When they've found a rope that they like
They'll make a noose and draw it tight
I'm not picking anybody's bone
By taking the roads that don't lead to Rome
(Chorus)
Everyone will come see me hang
Except for the blind
That's all I sang!
En ook een prachtige uitvoering in het Spaans is deze:
'La mala reputacion' Paco Ibañez canta a Brassens.
En mi pueblo sin pretensión
Tengo mala reputación
Haga lo que haga es igual
Todo lo consideran mal
Yo no pienso pues hacer ningún daño
Queriendo vivir fuera del rebaño;
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos todos me miran mal
Salvo los ciegos es natural
Cuando la fiesta nacional
Yo me quedo en la cama igual
Que la música militar
Nunca me supo levantar
En el mundo pues no hay mayor pecado
Que el de no seguir al abanderado
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos me muestran con el dedo
Salvo los mancos, quiero y no puedo
Si en la calle corre un ladrón
Y a la zaga va un ricachón
Zancadilla pongo al señor
Y aplastado el perseguidor
Eso sí que sí que será una lata
Siempre tengo yo que meter la pata
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos tras de mí a correr
Salvo los cojos, es de creer
No hace falta saber latín
Yo ya se cual será mi fin
En el pueblo se empieza a oir
Muerte, muerte al villano vil
Yo no pienso pues armar ningún lío
Con que no va a Roma el camino mío
No a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos todos me miran mal
Salvo los ciegos, es natural
"es natural", "da's logisch toch", zou Johan Cruijff waarschijnlijk gezongen hebben.
Wie chansons van Brassens in het Nederlands wil horen of lezen zou eens kunnen kijken op de site van Gerard Wijnen.
"Je ne fais pourtant de tort à personne
En suivant les ch'mins qui n'mèn'nt pas à Rome;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux..."
Georges Brassens (Sète, 22 oktober 1921 – Saint-Gély-du-Fesc, 29 oktober 1981) was een Franse chansonnier.
Hoewel Brassens uitgroeide tot een van de populairste auteurs en vertolkers van het Franse chanson was zijn debuut moeizaam. Toen hij bekend werd, schreef hij al meer dan tien jaar chansons en had hij vrijwel zonder inkomsten geleefd. Als hij niet was geholpen door vrienden was hij onbekend gebleven en zou hij waarschijnlijk clochard zijn geworden.
Dankzij zijn vrienden kwam hij begin 1952 in contact met Patachou die in hem onmiddellijk een talent herkende. Zij voorspelde dat hij binnen een jaar beroemder zou worden dan zijzelf. Dat gebeurde inderdaad nadat hij in haar cabaret optrad. Moest optreden, want hij beschouwde zichzelf als auteur en componist, hij dacht er geen moment aan om zelf op te treden. 'Ik ben toch geen circusartiest!' had hij gezegd toen Patachou aandrong.
Hoewel Patachou enkele chansons van hem kocht, vond ze dat hij zijn eigen chansons moest zingen omdat ze zo persoonlijk waren dat niemand anders ze zou kopen. Hij werd door een deel van zijn publiek bemind om zijn non-conformistische liedjes, maar menigeen was geschokt door zijn directe taal.
Veel van zijn liedjes werden verboden voor de Franse en Zwitserse radio (soms gekuist).
Georges Brassens stierf in 1981 op zestigjarige leeftijd en werd bijgezet in het familiegraf van Brassens op de armenbegraafplaats 'Le Py' van Sète. Bron: Wikipedia
'Aux village, sans pretention' was voor mij het Limburgse dorp Geleen waar ik geboren ben. Niet als geboren Limburger maar als kind van import-ouders, die in de mijnstreek na de oorlog hun werk vonden.
Het Limburg uit die tijd was doordrenkt van de tegenstelling tussen de katholieke autochtonen en de import protestanten en liberalen uit onder meer de Randstad.
Een aantal ouders van deze laatste groep richtte zelfs, in 1955, een eigen lagere school op: de Nutsschool Geleen, tegenwoordig bekend onder de naam O.B.S. De Duizendpoot.
"De beginperiode in Geleen was niet gemakkelijk. Ik herinner me nog dat in die tijd in de RK-kerk de pastoor de beminde gelovigen te verstaan gaf hun kinderen niet naar de Nutsschool te sturen, want daar zaten de mensen van de 'vrijmetselarij' en daarmee mocht je je kinderen niet in contact laten komen. Het kwam ook voor dat ouders hun kind hadden aangemeld, maar een week later door toedoen van meneer pastoor het kind weer kwamen afmelden." Bron: de heer J.A. Leenards, destijds hoofd van de Nutsschool Geleen, in 1995 bij het 40-jarig jubileum van de school.
Het was er geen Noord-Ierland, maar de spanningen tussen 'autochtone' katholieken en 'allochtone' importers konden hoog oplopen. Zo werden bakkers geboycot vanwege hun geloof en waren er tal van kleine en grote pesterijen tussen de twee groepen, ook tussen hun kinderen.
Ik werd dus al vroeg geconfronteerd met het begrip identiteit. Op mijn achtste vertrok ik naar Groningen waar ik me ondanks de nodige aanpassingsproblemen toch veel meer thuis zou gaan voelen. Ik hoefde er niet meer de processies in onze straat te verstoren of me als kleuter in te laten met de lokale politiek, met VVD stickers op mijn autopedje door de straat te crossen.
In Groningen kon je je eigen weg gaan, misschien evengoed met een 'Mauvaise Réputation', nu vanwege de gezinssituatie, maar je merkte er toch beduidend minder van. Het Groningen van de jaren zestig was, ook toen al, een stad met veel jongeren, waar het toch relatief gemakkelijk was je eigen weg te vinden en waar niet alle wegen naar Rome hoefden te leiden.
Daar in Limburg had ik thuis vaak dit lied van Georges Brassens gehoord. Vast niet zomaar.
In 1992 verscheen het boek Georges Brassens 77 gedichten en chansons vertaald door Gerard Wijnen.
Wijnen omschrijft de betekenis van Brassens voor hem als volgt:
"... Trouwe echtgenoten, overspelige vrouwen, hoeren, pastoors, doodgravers, moordenaars, de minstbedeelden, allen worden met dezelfde tolerantie en met dezelfde deernis bekeken. Alleen 'janzak in groepsverband' wordt niet geaccepteerd.
Het hele oeuvre is één grote aanmoediging om je eigen weg te kiezen en je niet door conventies te laten leiden. Persoonlijke vrijheid met als enige doel jezelf te worden ..."
Misschien komen die woorden wel heel dicht in de buurt van het begrip Anarchisme, zoals ik er zelf een beetje tegen aan kijk en in sta. Persoonlijke vrijheid, maar diezelfde vrijheid dan ook gegund aan ieder ander, hoe lastig dat soms ook is.
'La mauvaise Réputation' Georges Brassens
Au village, sans prétention,
J'ai mauvaise réputation;
Qu' je m' démène ou qu' je reste coi,
Je passe pour un je-ne-sais-quoi.
Je ne fais pourtant de tort à personne,
En suivant mon ch'min de petit bonhomme;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout le monde médit de moi,
Sauf les muets, ça va de soi[1].
Le jour du quatorze-Juillet,
Je reste dans mon lit douillet;
La musique qui marche au pas,
Cela ne me regarde pas.
Je ne fais pourtant de tort à personne,
En n'écoutant pas le clairon qui sonne;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout le monde me montre au doigt,
Sauf les manchots, ça va de soi.
Quand j' croise un voleur malchanceux
Poursuivi par un cul-terreux,
J' lanc' la patte et, pourquoi le taire,
Le cul-terreux se r'trouv' par terre.
Je ne fais pourtant de tort à personne,
En laissant courir les voleurs de pommes;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout le monde se ru' sur moi,
Sauf les cul-d' -jatt', ça va de soi.
Pas besoin d'être Jérémie
Pour d'viner l' sort qui m'est promis:
S'ils trouv'nt une corde à leur goût,
Ils me la passeront au cou.
Je ne fais pourtant de tort à personne
En suivant les ch'mins qui n'mèn'nt pas à Rome;
Mais les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Non les brav's gens n'aiment pas que
L'on suive une autre route qu'eux...
Tout l' mond' viendra me voir pendu,
Sauf les aveugl's, bien entendu.
[1]
"ça va de soi" "da's logisch toch", zou Johan Cruijff waarschijnlijk gezongen hebben.
Een grappige interpretatie van dit lied:
'La Mauvaise Réputation' cover van Zéphyr Combo
'De slechte reputatie' Georges Brassens Vertaling Geert Dedapper
Bij mijn dorpsgenoten heeft mijn naam
Zonder meer een slechte faam
Wat ik ook doe ik ga steenvast
Overal door voor een vreemde kwast
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Door gewoon mijn eigen kleine weg te gaan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem[2]
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En ied'reen roddelt over mij
Behalve Tom
Maar die is stom
14 juli vieren mogen ze best
Maar ik blijf rustig in mijn nest
Wat marsmuziek en een kerelslied
Dat raakt mijn kouwe kleren niet
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Door voor het klaroengeschal niet op te staan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En iedereen die staart mij aan
Behalve Korneel
Maar die ziet scheel
Zie `k een schelm met veel rumoer
Achtervolgd door een razende keuterboer
Zet ik een voet
En -- in vertrouwen
Doe de boer wat klaver klauwen
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Door een arme appeldief te laten gaan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En iedereen stort zich op mij
Behalve Eugeen
Die heeft maar één been
Je moet geen Jeremias heten
Om t'eind van dit verhaal te weten
Vinden z'een geschikte plek
Slaan ze'n strop al om mijn nek
Ik denk nochtans bij niemand in het krijt te staan
Al wil ik soms onkatholieke wegen gaan
Maar Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
Nee Jan modaal wil niet dat men
Andere wegen gaat dan hem
En ied'reen loopt op mijn hanging toe
Behalve mijn nicht
Maar die heeft jicht
[2]
Als ik het lied zelf in 2018 had vertaald was het misschien wel dit geworden:
"Maar Goed Volk dat wordt niet blij
Als je het anders doet dan zij"
Een mooie uitvoering en vertaling in het Engels vind ik deze:
'The Bad Reputation' Georges Brassens Cover van Nolan Lawson
In a tiny dead-end town
A bad reputation keeps me down
If I go out or if I stay in
People avoid me like a sin
I'm not being a pain in anyone's back
By living the life of a simple sad sack
(Chorus)
But the good people don't like it when
You follow a different path from them
No, the good people don't like it when
You follow a different path from them
Everyone speaks ill of me
Except for the mutes
Obviously
On the morn of Bastille Day
I stay in bed, all tucked away
The fanfare that draws folks to their feet
That's got nothing to do with me
I'm not thumbing at anybody's nose
By plugging my ears when the bugle blows
(Chorus)
Everyone points their finger at me
Except the one-armed men
Obviously
When I pass an unlucky thief
Running from a hillbilly
I stick out my foot, and I suppose
The hillbilly fell flat on his nose
I'm not causing anybody grief
By clearing a path for the apple thief
(Chorus)
Everybody steps on my feet
Except the one-legged men
Obviously
You don't need to have ESP
To guess the fate they've planned for me
When they've found a rope that they like
They'll make a noose and draw it tight
I'm not picking anybody's bone
By taking the roads that don't lead to Rome
(Chorus)
Everyone will come see me hang
Except for the blind
That's all I sang!
En ook een prachtige uitvoering in het Spaans is deze:
'La mala reputacion' Paco Ibañez canta a Brassens.
En mi pueblo sin pretensión
Tengo mala reputación
Haga lo que haga es igual
Todo lo consideran mal
Yo no pienso pues hacer ningún daño
Queriendo vivir fuera del rebaño;
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos todos me miran mal
Salvo los ciegos es natural
Cuando la fiesta nacional
Yo me quedo en la cama igual
Que la música militar
Nunca me supo levantar
En el mundo pues no hay mayor pecado
Que el de no seguir al abanderado
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos me muestran con el dedo
Salvo los mancos, quiero y no puedo
Si en la calle corre un ladrón
Y a la zaga va un ricachón
Zancadilla pongo al señor
Y aplastado el perseguidor
Eso sí que sí que será una lata
Siempre tengo yo que meter la pata
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No, a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos tras de mí a correr
Salvo los cojos, es de creer
No hace falta saber latín
Yo ya se cual será mi fin
En el pueblo se empieza a oir
Muerte, muerte al villano vil
Yo no pienso pues armar ningún lío
Con que no va a Roma el camino mío
No a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
No a la gente no gusta que
Uno tenga su propia fe
Todos todos me miran mal
Salvo los ciegos, es natural
"es natural", "da's logisch toch", zou Johan Cruijff waarschijnlijk gezongen hebben.
Wie chansons van Brassens in het Nederlands wil horen of lezen zou eens kunnen kijken op de site van Gerard Wijnen.