13-10-2020
Een plaatje van 13 okt 2020, tijdens de invallende herfst rond het 'Tussengebied' van Groningen en Haren.
Wie dus had gedacht dat verdroging alleen een probleem is op de hogere zandgronden in het Oosten van Nederland kan hier zien dat het ook op zeeniveau een probleem is.
We zien hier een aantal bomen aan de zuidkant van de stad Groningen, met het 'Tussengebied' op de achtergrond. Deze bomen zouden nu in een mooie herfsttooi moeten staan. Dat doen ze alleen niet. Toevallig stond een hovenier langs de kant van de weg, die het wel even wilde uitleggen.
"Wat je hier ziet is het gevolg van verlaging van de grondwaterstand, ook hier in het Noorden. De grond zou als een vochtige spons moeten werken, zodat de bomen middels capillaire werking het grondwater naar hun wortels zouden kunnen opzuigen, het hele jaar door. Regenwater kan er dan voor zorgen dat de spons vochtig blijft. Maar om de boeren tegemoet te komen wordt al jarenlang het grondwater verlaagd, waardoor dit sponseffect niet meer optreedt. Regenwater spoelt dan rechtstreeks van de verdroogde ondergrond de sloot in.
Bomen kunnen dat niet compenseren en jaar na jaar verzwakken ze. Op termijn zijn ze zodanig verzwakt dat ze ziek worden of afsterven. Dat zie je hier dus ook voor je. Op de achtergrond kun je het raaigras van de boer zien, dat er riant bij staat. Dat gras wortelt ondiep en de boer besproeit dat met water uit de sloot of met grondwater. Een bui zorgt er wel voor dat de sloot weer volloopt en de boer weer kan pompen, maar voor de boom levert het niks op. Het regenwater wordt overal zo snel mogelijk afgevoerd naar de sloot en het krijgt geen kans in de ondergrond door te dringen.
Ik denk ik dat de komende jaren misschien wel dertig procent van alle bomen in Nederland het loodje gaat leggen, als er niet snel en drastisch iets verandert."
Horen we het ook eens van een echte expert, die geen lobby vertegenwoordigt en er geen politieke agenda op nahoudt.
De toch wel een beetje opzienbarende conclusie kan luiden dat ook in gebieden in Nederland die onder NAP liggen, verdroging aan de orde kan zijn. Niet alleen dat, het blijkt domweg op dit moment een groot probleem te zijn.
We kunnen dan wel streven naar het aanplanten van duizenden bomen in Nederland, maar als we tegelijkertijd dertig procent van onze bomen laten verkommeren omdat de landbouwlobby tegemoet wordt gekomen door onze bestuurders, dan schieten we daar niet echt veel mee op.
Het probleem is dat vrijwel geen enkele partij dit openlijk durft uit te spreken en natuurorganisaties al evenmin.
Een slootje vol laten lopen middels een dammetje of een stuwtje is symptoombestrijding en niet de oplossing, dat is hiermee wel duidelijk geworden.
Wie dus had gedacht dat verdroging alleen een probleem is op de hogere zandgronden in het Oosten van Nederland kan hier zien dat het ook op zeeniveau een probleem is.
We zien hier een aantal bomen aan de zuidkant van de stad Groningen, met het 'Tussengebied' op de achtergrond. Deze bomen zouden nu in een mooie herfsttooi moeten staan. Dat doen ze alleen niet. Toevallig stond een hovenier langs de kant van de weg, die het wel even wilde uitleggen.
"Wat je hier ziet is het gevolg van verlaging van de grondwaterstand, ook hier in het Noorden. De grond zou als een vochtige spons moeten werken, zodat de bomen middels capillaire werking het grondwater naar hun wortels zouden kunnen opzuigen, het hele jaar door. Regenwater kan er dan voor zorgen dat de spons vochtig blijft. Maar om de boeren tegemoet te komen wordt al jarenlang het grondwater verlaagd, waardoor dit sponseffect niet meer optreedt. Regenwater spoelt dan rechtstreeks van de verdroogde ondergrond de sloot in.
Bomen kunnen dat niet compenseren en jaar na jaar verzwakken ze. Op termijn zijn ze zodanig verzwakt dat ze ziek worden of afsterven. Dat zie je hier dus ook voor je. Op de achtergrond kun je het raaigras van de boer zien, dat er riant bij staat. Dat gras wortelt ondiep en de boer besproeit dat met water uit de sloot of met grondwater. Een bui zorgt er wel voor dat de sloot weer volloopt en de boer weer kan pompen, maar voor de boom levert het niks op. Het regenwater wordt overal zo snel mogelijk afgevoerd naar de sloot en het krijgt geen kans in de ondergrond door te dringen.
Ik denk ik dat de komende jaren misschien wel dertig procent van alle bomen in Nederland het loodje gaat leggen, als er niet snel en drastisch iets verandert."
Horen we het ook eens van een echte expert, die geen lobby vertegenwoordigt en er geen politieke agenda op nahoudt.
De toch wel een beetje opzienbarende conclusie kan luiden dat ook in gebieden in Nederland die onder NAP liggen, verdroging aan de orde kan zijn. Niet alleen dat, het blijkt domweg op dit moment een groot probleem te zijn.
We kunnen dan wel streven naar het aanplanten van duizenden bomen in Nederland, maar als we tegelijkertijd dertig procent van onze bomen laten verkommeren omdat de landbouwlobby tegemoet wordt gekomen door onze bestuurders, dan schieten we daar niet echt veel mee op.
Het probleem is dat vrijwel geen enkele partij dit openlijk durft uit te spreken en natuurorganisaties al evenmin.
Een slootje vol laten lopen middels een dammetje of een stuwtje is symptoombestrijding en niet de oplossing, dat is hiermee wel duidelijk geworden.