Fototoek

Let op: anticiperend op de 'EU vs Disinformation campaign' van de 'European External Action Service East Stratcom Task Force' en vanwege invoering van onder meer de Duitse 'Netzwerkdurchsetzungsgesetz' heeft de redactie van deze website besloten per 1 februari 2018 op alle politiek gevoelige items preventief 'SelfCensuur'* toe te passen.


Amnesty International over 'Vrijheid van Meningsuiting':
"Het recht op vrijheid van meningsuiting wordt in het VN-verdrag (BuPo) beschreven als de vrijheid om inlichtingen en denkbeelden van welke aard ook te vergaren, te ontvangen en door te geven, ongeacht grenzen en ongeacht de vorm."

'De Reis van de Held(in)' 02-02-2018 (laatst bijgewerkt op 20 apr 2023).

Vanwaar deze TOEK-Talk? Misschien zette de Voetbalvader van Jiskefet me wel aan om de hand eens in eigen boezem te steken?

Ter inleiding:

18 sep 2020:
'Victoria Azarenka vs Daria Kasatkina - WTA Rome 2020 R16 - Highlights'
Wat een geweldig mens, Victoria Azaranka, voor mij een echte Heldin

11 sep 2020:
Nederigheid bracht Azarenka weer succes: ‘Ik had een veel te groot ego’ Bron: AD 11 sep 2020
"Ik voelde mezelf onoverwinnelijk en beter dan iedereen. Pas met de jaren realiseerde ik me dat je geen beter mens bent omdat je tennisster bent."
Voeg je daar aan toe 'goede' dan zit je precies op de lijn van 'Self-Esteem and Self-Confidence - What's the Difference?' by Julia Kristina Counselling.

15 dec 2019:
'Self-Esteem and Self-Confidence - What's the Difference?' by Julia Kristina Counselling
Het cruciale verschil tussen 'zelfvertrouwen' en 'eigenwaarde'.
In ruim tien minuten legt Julia Kristina ons uit wat eigenlijk de kern is van het hele verhaal van 'De Reis Van De Held(in)'.

15 dec 2019:
'Ik word nu herinnerd als degene die de wereldtitel bracht in de slotseconde' Bron: Lois Abbingh op RTV Noord 15 dec 2019

15 dec 2019:
Enorme teleurstelling Raymond van Barneveld: 'Ik walg van mezelf, leven heeft geen zin meer' Bron: RTL Nieuws 15 dec 2019

26 nov 2018:
'Verlost van handbal en ambities ademt Broch eindelijk het geluk'. Bron: NOS
"Die prestatiedrang zorgde ervoor dat alle dromen die ze als jonge handbalster had uitkwamen. Maar ook het vervullen van je allergrootste dromen maakt je niet altijd gelukkig, heeft Broch ontdekt. Zonder die dromen is Yvette Broch zelfs gelukkiger dan ooit."

18 feb 2018:
King Roger Federer, opnieuw nr. 1 van de ATP, in Ahoy tegen Bemelmans in de 1e ronde: 47 minuten, tegen Dimitrov in de finale 55 minuten. Je hebt Helden, maar ook een Griekse God. "Als in zijn beste dagen", zegt een verslaggever. Nee, beter dan ooit!

18 feb 2018:
Nao Kodaira, een Heldin, niet alleen omdat ze de 500 meter won, maar misschien nog wel meer om wat ze daarna deed: het troosten van de onttroonde publieksfavoriet en titelverdedigster Lee Sang-hwa. Beiden huilen, de een omdat een droom uitkwam, de ander omdat een droom in duigen viel. Dan de empathie hebben om je gevoel te delen met je tegenstandster: een groots gebaar.

14 feb 2018:
Jorien ter Mors en de Reis van de Held(in). "Als je niet aan de start verschijnt, kun je ook niet winnen."

'De Reis van de Held(in)'.

'In his 1949 work The Hero with a Thousand Faces, Campbell described the basic narrative pattern as follows:
A hero ventures forth from the world of common day into a region of supernatural wonder: fabulous forces are there encountered and a decisive victory is won: the hero comes back from this mysterious adventure with the power to bestow boons on his fellow man'. bron: Wikipedia.

De schrijver en hoogleraar mythologie Joseph Campbell wijdde zijn leven aan het onderzoeken van oude mythen, sprookjes en andere verhalen. Campbell ontdekte een thema dat in verhalen uit alle culturen en windrichtingen keer op keer terugkwam.
Het algemene thema dat hij ontdekte noemde hij treffend 'De Reis van de Held'. Deze 'Reis van de Held' beschrijft in essentie de 'levensreis' of spirituele zoektocht die iemand aangaat op zoek naar zijn of haar eigen identiteit. bron: Nanco Vryland.

In zijn Reis van de Held onderscheidt Campbell zeven stappen.
1. Oproep tot het avontuur – De reis begint met een gebeurtenis – meestal iets onverwachts – die ons verlangen wekt. We worden wakker geschud,  geroepen en uitgenodigd om op weg te gaan. Dat is het begin van de reis. Tenminste, als de held daadwerkelijk durft te luisteren naar de oproep. De weg kiest de held, maar kiest de held ook de weg…?

2. De overwinning van weerstanden – De roep nodigt de held uit iets te doen wat – vanuit zijn huidige referentiekader – helemaal niet kan. Er zijn duizend en één goede redenen om niet aan de roep te beantwoorden. Deze weerstand staat symbool voor het loskomen van je huidige omgeving en referentiekader. De medeleden van de groep waartoe de held behoort dreigen meer of minder subtiel met uitstoting en appelleren hiermee aan zijn angst voor eenzaamheid. Wie denk je wel dat je bent? Dat is toch niets voor jou? Je kunt ons toch niet in de steek laten? Etc. Als de held besluit los te komen, zal hij ontdekken dat er veel meer mogelijkheden zijn dan hij ooit voor mogelijk had gehouden. De beperkingen zaten dus eerder in hemzelf, dan buiten hemzelf. 'Every boundary is conceptual', zei Deepak Chopra al.

3. Magische helpers langs de weg – Als de held heeft besloten zijn weg te kiezen, vindt al snel een ontmoeting plaats met een beschermende figuur. Vaak in de vorm van een oude man of vrouw. Deze 'gids' staat symbool voor de weldoende, behoedende kracht van het lot. De boodschap is dat de vrede van het paradijs, voor het eerst gekend in de moederschoot, niet voorgoed verloren is gegaan al heeft de held zich losgemaakt van zijn oorspronkelijke (en ergens veilige) habitat. In zijn reis vindt de held alle krachten van het onbewuste aan zijn zijde.

4. De wachters aan de drempel – Met de personificatie(s) van het lot als zijn gids vervolgt de held zijn weg tot aan de grens van het onbekende. Daarachter ligt de duisternis. Het onbekende, het gevaar. Zoals er achter de ouderlijke bewaking gevaar is voor het kind en voorbij de bescherming van zijn gemeenschap gevaar is voor het lid van de stam. De held is op de grens van zijn comfortzone gekomen. Het overschrijden van die grens betekent het ontmoeten van je angst. Maar voor iedereen die over moed en bekwaamheid beschikt, zal het gevaar wijken.

5. De weg der beproevingen – Zodra de held de drempel heeft overschreden – en daarmee zijn comfortzone heeft uitgebreid – betreedt hij een droomlandschap vol vreemde, veranderlijke en tweeslachtige vormen. Al deze externe vormen staan symbool voor zijn eigen innerlijke angsten. Met het onder ogen zien van de vormen, ziet de held zijn eigen angsten onder ogen. 'Alles wat je buiten tegen komt is een uiting van wat je van binnen nog niet hebt verwerkt', zei Jung al.

6. De mystieke bruiloft (vereniging) – Als alle hindernissen en monsters zijn overwonnen volgt meestal een mystiek huwelijk tussen de triomferende held en de godin/koningin van de wereld. Deze godin staat symbool voor volmaakte schoonheid, het antwoord op al het oorspronkelijke verlangen van de held. De held is een heel mens geworden. Zijn rol in de samenleving (ego) is één geworden met de kracht van zijn innerlijke wezen (zelf).

7. De terugkeer naar de wereld – Net zoals de tocht van een bergbeklimmer pas goed is afgelopen als hij weer veilig beneden aan de berg staat, is de reis van de held pas afgelopen als hij weer is teruggekeerd naar zijn eigen wereld. Hij wordt hierbij geconfronteerd met de 'botsing' met de wereld. Hoe vertaalt de held zijn inzichten naar de wereld? Hoe brengt hij het geleerde over? Hoe vertelt hij opnieuw wat al duizendmaal juist verteld is, maar verkeerd is begrepen? Dit is de laatste taak van de held. Een valkuil hierbij is je eigen weg dwingend aan anderen op te leggen. In plaats hiervan kan de held nu zelf 'magisch helper' worden door anderen te bemoedigen ook hun eigen weg te gaan.

Tot zover Joseph Campbell en Nanco Vryland.

In de tenniswereld, maar natuurlijk ook daarbuiten, wordt 'De Reis van de Held' vaak aangegrepen om mensen te stimuleren tot het leveren van topprestaties, tot het behalen van succesvolle doelen: 'Geloof in je dromen', of om met Joseph Campbell te spreken: 'Follow your Bliss' en succes zal je deel zijn.
Roger Federer sprak na afloop van Wimbledon 2017 dezelfde woorden. In 2018 vervolgde hij na de winst van de Australian Open met: 'It's a dream come true and the fairy-tale continues'. Het leven van Federer voldoet compleet aan de verhaallijn zoals Campbell die in 1949 schetste.

Om een toptennisser, topsporter, te kunnen worden moet alles kloppen. Je moet fysiek, technisch, tactisch en mentaal sterk zijn. Om dat te kunnen realiseren moet aan een aantal randvoorwaarden zijn voldaan. Je hebt een sterk en gezond lichaam nodig, je dient over het nodige talent te beschikken, je hebt een bepaalde mentale instelling nodig, je moet de juiste omgeving treffen waarin je je talenten kunt ontplooien, je hebt voldoende financiële middelen nodig en je hebt een portie geluk nodig. Bij een man als Roger Federer kwam dat allemaal samen in een enkele persoon. Het maakt hem tot de beste tennisser aller tijden, in ieder geval voor dit moment.

Het is verleidelijk om je aan een man als Roger Federer te willen spiegelen. Als ik hetzelfde doe als Roger Federer, word ik dan niet de nieuwe held?
Op zich is het prachtig om je door zo’n ster te laten inspireren. Je kunt veel leren van zijn reis, van de hindernissen die hij heeft overwonnen, van de briljante oplossingen die hij bedacht, van zijn uitstraling op de baan en erbuiten, van zijn techniek en zelfs van zijn werklust, die groter schijnt te zijn dan wij vaak denken.
Toch zit er ook iets achter deze heldenstatus waar wij ons vaak denk ik niet van bewust zijn. Een held als Roger Federer verschijnt in de media omdat hij een winnaar is. En het gezegde luidt: ‘The Winner Takes It All’. Zo is het natuurlijk ook. Alles wat Federer over zichzelf zegt klopt voor hem. Het was zijn weg en het is zijn heldendom.
Het gevaar schuilt erin om dat een op een op jezelf toe te willen passen. De gedachte dat je iemands weg kunt navolgen, kunt kopiëren, is verleidelijk. Waarin schuilt het gevaar dan precies? Alles wat Roger Federer tot held maakte is slechts ten dele na te maken, na te doen. Niemand is een kloon van een ander en dus zijn vrijwel alle uitgangspunten voor iedereen weer verschillend. De enige weg die we kunnen gaan is onze eigen weg, met onze eigen obstakels en uitdagingen. Of we ons doel zullen halen, zal niemand ons kunnen zeggen.

Als voor iedereen zou gelden, dat wanneer we maar hard genoeg werken om alle obstakels uit de weg te ruimen, we ons doel zouden kunnen bereiken, dan zouden we allemaal held(in) worden. Dat kan helaas niet in de verhaallijn van Campbell, want de held boekt de ‘decisive victory’, de beslissende overwinning. Dat kan niet als we allemaal winnen, dan zijn er geen verliezers meer en kun je je dus ook niet meer onderscheiden.
Wie in het hoofdtoernooi van Wimbledon uitkomt, gaat de strijd aan met in totaal honderdzevenentwintig concurrenten. De spelregels zeggen dat er slechts een winnaar uit voort komt. Elk jaar moeten honderdzevenentwintig spelers en speelsters accepteren dat zij niet de ‘decisive victory’ geboekt hebben en dus niet hebben voldaan aan de heldenstatus. Voor hen komt het sprookje dus niet uit. Een tenniscarrière duurt gemiddeld zo’n tien tot vijftien jaar. Een Wimledonheld(in) worden is dus maximaal weggelegd voor vijftien mannen en vrouwen van jouw generatie. Als alles mee zou zitten is de heldenstatus dus nog steeds maar voor een enkeling weggelegd.

Persoonlijk ken ik zo’n talent dat graag tennisheldin wou worden. Ze had al op jonge leeftijd haar eigen website: ‘The Road to Wimbledon’. Het was haar droom, en vast ook die van haar ouders en haar trainer. Ze was ook echt een talent en een keiharde werkster. Geteisterd door blessureleed moest zij haar droom evenwel al als junior opgeven. Er viel niets op haar weg aan te merken: ze had er alles aan gedaan om een heldin te worden. Ze werd het echter niet. Maar zelfs als dit talent haar blessureleed bespaard was gebleven, dan nog was er geen enkele garantie geweest voor succes. En dat geldt dus voor de meesten van ons.

'De Reis van de Held' is niet voor niets geschreven door een man die zich had verdiept in sprookjes en mythes. Sprookjes bestaan in het echt per definitie niet, ook al gebeuren er soms sprookjesachtige dingen in het leven, zoals de De parabel van Hermien ons recentelijk nog liet zien. Voor een enkeling komt de droom soms wel  uit, als was het een sprookje. Roger Federer behoort tot die uitzonderlijke aardse wezens.
Wij kennen hem uit de media. Al die anderen, die waarschijnlijk even hard hun best deden en even hard droomden van een heldendom, maar die die status niet bereikten, kennen wij nauwelijks. Ze komen niet op TV, verschijnen vrijwel nooit in de media. Hun reis strandt ergens halverwege in het zand en niemand die het opmerkt, behalve de naaste omgeving, de dierbaren. Dat maakt dat we als ‘gewone’ mensen een zwaar vertekend beeld krijgen van het Heldendom.

Jonge mensen 'De Reis van de Held' voorhouden is in mijn ogen daarom soms best een beetje gemeen. Wij projecteren onze fantasiewereld, onze onvervulde verlangens als volwassenen, er mee op kinderen, die geen sprookjesfiguren zijn, maar gewone aardse wezens. De meeste van hen zullen het doel nooit bereiken, hoe hard ze hun best ook doen. Daarmee treft ze geen enkele blaam. Toch zullen velen van hen de teleurstelling van het uitblijven van de heldenstatus als een last en een falen voelen en er een volledig onterecht schuldgevoel aan over houden. Dat is niet fair. Het is niet eerlijk en rechtvaardig om kinderen onze helden voor te houden en te zeggen: "als jij maar genoeg je best doet, dan kun jij dat ook."

Is 'De Reis van de Held' dan een zinloos iets? Nee, zeker niet. Het is mooi als jongeren een droom hebben en het is inspirerend als je een rolmodel hebt om een droom te willen realiseren. Vertel de kinderen er dan wel bij dat ze op reis gaan en dat het om de reis gaat en je nooit weet of je ooit op de geplande bestemming aan zult komen. Is dat erg? Nee, waarom zou dat erg zijn? De reis kun je ook zien als een boeiende leerschool. Misschien kom je halverwege wel iets tegen, waardoor je besluit alsnog op een andere bestemming af te gaan. Een ander doel dat beter bij je past, waar je meer talent voor hebt, of waarbij je je meer thuis voelt.
Ben je achteraf gezien misschien niet vaak een grotere held(in) als je geen held(in) geworden bent? Als je je doel niet hebt bereikt, maar wel de uitdaging van de reis bent aangegaan? Als je niet goed genoeg was om een held(in) te worden, maar uiteindelijk van jezelf wel geaccepteerd hebt 'dat niet alles kan, dat je niet alles kunt'. Of om met Dirk de Wachter te spreken:  "We willen alles perfectioneren, alles lijkt maakbaar, als je maar hard genoeg je best doet. Zelfs in de liefde willen we de ander kneden, zoeken we naar de perfecte relatie op maat. We zijn ziek in maakbaarheid." bron: De Wereld Morgen Be 5 mei 2015.
Waarom niet gewoon soms een beetje meer deze mindset: Coney Island Cakewalk, Macyn Taylor on a Petros Parlor? Wel tien jaar oefenen! 

Terugkijkend op bovenstaand verhaal over 'De Reis van de Held' bleef bij mij toch een beetje de vraag hangen: is het nu het streven waard om een Held te zijn, dan wel te worden, los van de kans van slagen? Toen ik er wat langer over nadacht kwam ik erachter dat die vraag ingegeven werd door de redenering dat succes, de Held zijn of worden, tot meer geluk zou leiden. Het idee dat geluk maakbaar is door succes te boeken is verleidelijk en wordt weids uitgedragen op veel coaching sites, voor zowel het bedrijfsleven als voor ons privéleven. Toch is het maar de vraag of er wel een link bestaat tussen de twee. Uit tal van onderzoeken blijkt dat het aantal psychische problemen bij succesvolle mensen beduidend hoger ligt dan bij minder beroemde personen. Dat betekent nog niet dat er een causaal verband bestaat tussen die twee zaken. Bekendheden trekken bijvoorbeeld veel meer aandacht en hun problemen dus ook, maar psychiaters bevestigen dit beeld toch ook wel vanuit hun praktijk. Het zou bijvoorbeeld kunnen zijn dat succes bepaalde karaktereigenschappen vereist, die mogelijk sneller aanleiding geven tot geestelijke problemen (of het probleem zijn), zoals bijvoorbeeld 'Narcisme'. Daarmee is overigens dus ook nog niet gezegd dat succes ertoe leidt dat mensen ongelukkig worden. Het verband tussen geluk en succes lijkt eenvoudig weg lastig aantoonbaar. Mogelijk kan iemand die enigszins goed in zijn of haar vel zit meer genieten van succes dan iemand bij wie dat niet het geval is, maar daarmee is geen verband tussen geluk en succes aangetoond.

De kans op succes is op zich relatief klein, de kans om een Held(in) te worden nog kleiner. Maar als blijkt dat succes geen extra levensgeluk biedt, dan rijst de vraag: waarom dat succes nastreven? Wellicht is het zo dat er andere factoren zijn die bepalen of iemand enigszins gelukkig is: liefde, verbinding om er maar een paar te noemen. Wie dat is, een beetje gelukkig, en om andere dan obsessieve redenen ook nog eens succesvol is of wordt kan daar mogelijk meer voldoening in vinden. Succes is dan misschien een bijproduct van een liefde, een passie. Het succes op zich levert dan misschien niet veel extra levensgeluk op, het was er wellicht slechts een zijdelings gevolg van. Obsessieve en blinde ambities leveren dan mogelijk wel succes op, maar zouden daarbij van weinig invloed kunnen zijn op het uiteindelijke geluksgevoel.
Deze constatering zet de 'Reis van de Held' toch wel in een ander perspectief.

Updates, ook met oudere bronnen:

08 jul 2020:
Söderling hersteld van psychische klachten: 'Topsporters verdienen meer mentale steun' Bron: AD 08 jul 2020
"Gegevens tonen aan dat een op de drie topsporters last heeft van psychische problemen die zich kunnen uiten als stress, eetstoornissen, burn-outs, depressies en angsten", zegt Söderling. "We moeten dat bespreekbaar maken, zodat talenten beter voorbereid zijn dan ik."

31 jan 2020:
'Brullende ouders langs de lijn: hoe komen ze erop? En wat doet zoiets met kinderen?' Bron: Tonie Mudde in De Volkskrant van 31 jan 2020
"Op de website van de universiteit geeft universitair hoofddocent Katherine Tamminen tips over die autorit.
Tip 1: Neem de tijd
Begin niet meteen over de prestaties van het team of het kind. Laat emoties eerst bekoelen.
Tip 2: Maak gebruik van de setting
Je zit vlak bij elkaar in een afgesloten ruimte, maar kijkt allebei vooruit. Het is een unieke kans om rustig te praten over dingen die het kind kunnen dwarszitten, bijvoorbeeld als het zich tekortgedaan voelt door medespelers of de coach.
Tip 3: Laat het kind het gespreksonderwerp bepalen
Vraag het kind of het tijdens de autorit terug over de wedstrijd wil praten. Zo ja, prima. Maar misschien wil het wel liever samen muziek luisteren of plannen voor de rest van het weekend bespreken."

27 jun 2019:
‘Ons geloof in een eerlijke wereld maakt ons bikkelhard voor mensen met pech’. Neuropsycholoog Chantal van der Leest in het AD van 27 jun 2019.
"Sociaal psycholoog Melvin Lerner ontdekte deze aanname, de just-world fallacy, in de jaren 60. Uit zijn onderzoek bleek dat mensen denken dat iemand die de loterij wint er harder voor heeft gewerkt dan diegene die net misgrijpt. Ook werden de winnaars sympathieker en leuker gevonden. Als je wint, heb je vrienden. Terwijl de loterij winnen natuurlijk puur geluk is."

26 jun 2019:
'Marian Donner verklaart de oorlog aan de zelfhulpindustrie: we mediteren, sporten en werken onszelf een ongeluk'. Bron: DeMorgen 26 jun 2019.
"Er zijn honderden mensen die fantastische gedichten, boeken of nummers hebben geschreven, maar ze niet hebben afgemaakt, of in een la hebben laten liggen. Uit onzekerheid, of omdat ze niet de nood voelden met zichzelf uit te pakken. Je weet dat Kafka zijn vriend Max Brod had opgedragen al zijn werk te vernietigen. Als Brod niet in plaats daarvan alles had laten publiceren, was het bestaan van Kafka ons volledig ontgaan."
"Als je je de hele tijd afvraagt of je wel mooi, positief, en succesvol genoeg bent, heb je niet zo veel ruimte in je hoofd meer vrij om nog na te denken over wáárom je daar eigenlijk zo mee bezig bent."
“Die neoliberale doelmatigheid zit ondertussen in alle aspecten van ons leven verweven. Je barst van het schuldgevoel als je even je tijd hebt verdaan. Je mag je wel vervelen, maar alleen omdat ‘net dan de beste ideeën bovenkomen’. Het maakbaarheidsdenken heeft ons zo vreselijk streng gemaakt voor onszelf. Vandaar mijn pleidooi de teugels wat te vieren en meer te drinken, te dansen en te niksen.”

12 sep 2018:
Jong en opgebrand: "Deze generatie gaat een bijzonder onduidelijke toekomst tegemoet." Bron: DeMorgen 12 sep 2018.
"Thurlings: "Het is minder zweverig dan het klinkt (lacht). We moeten afleren om te denken: ‘Wat moet ik nú doen om over tien jaar gelukkig te zijn?’ Veel beter is: ‘Wie ben ik nú? Waar word ik op dit moment blij van?’ Jongeren leren ontdekken waar ze écht goed in zijn – waar ze happy van worden, los van bevestiging door anderen – is de enige houvast die we hun kunnen bieden in deze razendsnel veranderende tijden."

09 sep 2018:
'Gastcolumn: Geluk is geen product, maar een bijwerking van zingeving'. Bron: Column van Psychiater Esther van Fenema in De Volkskrant van 09 sep 2018.
"We realiseren ons niet meer dat geluk uitsluitend een ‘bijwerking’ kan zijn van zingeving. Zelfs de wetenschap werkt mee aan de illusie dat geluk een aparte entiteit is die meetbaar is. De resultaten van het dubieuze onderzoek naar geluksbeleving worden vooral door beleidsmakers gebruikt om de weerbarstige realiteit te overdekken. ‘Nederland wordt steeds gelukkiger’ doet het altijd goed als krantenkop na een aanslag."

04 sep 2018:
'Laten we die positiviteitskletspraat snel vergeten op de werkvloer'. Bron: Richard Engelfriet in het AD van 04 sep 2018.
"Ik vind dat soort gedachtes idioot, en gelukkig ben ik niet de enige. Het is erg wreed om te stellen dat ongeluk je eigen schuld is. Daarnaast is het maar zeer de vraag of mensen wel in staat zijn om de hele dag positief te denken. En zelfs als we daartoe in staat zouden zijn, zitten er risico’s aan. Volgens wetenschappers kan de maatschappelijke druk om positief te moeten denken namelijk leiden tot stress."

17 jul 2018:
'Wat macht en rijkdom met je hersenen doen'. Bron: NOS 17 jul 2018.
"Nog geen paar uur nadat Tesla-topman Elon Musk een Thaise duiker uitmaakte voor pedo raakten ambtsgenoten Donald Trump en Vladimir Poetin verwikkeld in een strijd om als laatste bij de top in Helsinki aan te komen."
"De onderzoeker stelde dat zodra we macht hebben, we vaardigheden verliezen die we nodig hadden om de macht te verkrijgen. De machthebbers uit het onderzoek toonden impulsiever gedrag, konden risico's minder goed inschatten en bleken minder empathisch dan het overgrote deel van de maatschappij."
Het is maar een greep uit de dagelijkse realiteit om ons heen, maar in dit licht komt het begrip 'Narcisme' al snel om de hoek kijken. De hamvraag is in mijn ogen: word je een narcist door de macht of is narcisme een randvoorwaarde om macht te kunnen verwerven? En wat levert die macht dan uiteindelijk op voor jezelf en de wereld om je heen?

04 jun 2018:
'Reportage Tennisacademie Nadal'. Bron: De Volkskrant 04 jun 2018.
"Het eerste wat ik tegen de kinderen zeg als ze bij ons komen, is dat ze nooit proftennissers zullen worden. Wat zij hun plan A noemen, is in werkelijkheid plan B. Dan kijken ze me verrast aan, maar in 99,9 procent van de gevallen heb ik gelijk", zegt oprichter van de Academy Alexander Marcos.
"Wij garanderen wel dat we na zes jaar een goed opgeleide tiener afleveren, die overal terecht kan. Het is een investering in het leven, want het is in elk beroep moeilijk om tot de beste honderd van de wereld te behoren. Of je nu journalist of tennisser bent. Misschien wordt maar één kind van deze academie proftennisser", betoogt coach Joel Figueras.
Is dit niet precies waar het om gaat in de 'De Reis van de Held(in)'?

28 mei 2018:
'Maak kennis met de voetbalclub die wil winnen door winnen af te schaffen'. Bron: De Correspondent 28 mei 2018.
"Met kinderen die willen winnen, is niets mis - en kinderen willen maar wat graag winnen. Het gaat fout als volwassenen willen dat kinderen winnen - en volwassenen willen dat continu."
Dat bedoelde ik dus.

24 apr 2018:
'De zucht naar avontuur berust op een denkfout'. Bron: Sociale Vraagstukken 24 apr 2018.
"Uiteindelijk berust het denken in termen van avonturen op een denkfout. Heel kort gezegd is dat: alsof alle gebeurtenissen betekenis hebben. Avontuur is niet de structuur van de werkelijkheid zoals hij is, maar een structuur die wij er achteraf op plakken.
Dit betekent dat dingen ook op een andere manier verteld kunnen worden. De geschiedenis wordt uiteindelijk geschreven door de overwinnaars. Dat is waar op het niveau van beschavingen en legers, maar ook op het niveau van individuele mensenlevens.
Immers, als je uit het dal weet te klimmen, is het achteraf een belangrijke levensles. Maar voor iedere softwaremagnaat zijn er honderden die stoppen met school en niet beroemd en succesvol worden, die niet uit het dal weten te klimmen en voor wie er dus geen schat aan het eind van de reis ligt."

16 mrt 2018:
'Zesjescultuur maakt plaats voor strijd om hoge cijfers - wat doet dat met jongeren?' Bron: De Volkskrant 16 mrt 2018.
"De prestatiemaatschappij en het bijbehorend perfectionisme baart psychologen en psychiaters zorgen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie WHO vormen mentale aandoeningen voor adolescenten de grootste risicofactor voor overlijden, onder meer door suïcide en arbeidsongeschiktheid."
Dat is dan de keerzijde van het Heldendom.

18 sep 2016:
'The Truth About the Law of Attraction'. Bron: Neil Farber in Psychology Today op 18 sep 2016.
"It doesn't exist!"

Bijsluiter:

Met een * aangeduide citaten behoren tot de grotere groep der Parodialen. Ze worden vooral veel gebruikt in de vierdelijns zorg. Parodialen worden specifiek ingezet bij klachten van verhoogd ego. De werkzame stof bestaat meestal uit Parodie of Satire, maar soms bevat het medicijn ook Ironie, Spot, Humor of aanverwante stoffen. Bijwerkingen zijn niet bekend. Het middel moet wel met terughoudendheid worden toegepast bij mensen met een chronisch tekort aan 'Selfspot'. Humor kan bij deze groep patiënten soms dodelijk zijn. In mildere vorm zijn effecten waargenomen van allergie en irritatie.  Deze verschijnselen verdwijnen meestal binnen een paar minuten. Wanneer de reactie heftiger is en langer aanhoudt is het raadzaam contact op te nemen met de huisarts. Neem altijd de betreffende Parodial mee, zodat uw arts weet welke stof van toepassing is.

: zoiets als 'Geprüfte Sicherheit', voor de persvrijheid? Zie ook Sheila Sitalsing op 30 aug 2017